Japonia jest krajem mangi, anime oraz rozwiniętych technologii – mniej więcej tak kojarzymy to azjatyckie państwo. Tokio, stolica Japonii, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miast na świecie.
Na co dzień mieszka w nim około 14 milionów ludzi, a to przekłada się na ogromną ilość dostępnych zabytków i atrakcji, z których można skorzystać podczas pobytu w tym wyjątkowym miejscu. Co zatem warto zobaczyć i zwiedzić w Tokio?
1. PAŁAC CESARSKI

Kompleks, w którym rezydują japońscy cesarze (obecnie 126. cesarz Naruhito). Na terenie, oprócz samego pałacu, można zobaczyć również muzeum zbiorów cesarskich działające od 1993 roku czy salę koncertową zbudowaną w latach 60-tych XX. wieku dla cesarzowej Nagako.
2. SENSO-JI

Tak nazywa się buddyjska świątynia znajdująca się w Tokio. Zbudowano ją w 645 roku, co sprawia, że jest to najstarsza taka konstrukcja w całym mieście. Na obszarze obiektu organizowanych jest wiele festiwali, m. in. Honzon-Jigen-e w marcu, gdzie przypomina się założycieli świątyni, albo Asakusa Samba Carnival odbywający się w sierpniu.
3. TOKYO SKYTREE

Jest to wieża widokowa mierząca 634 metry. Jednocześnie jest też wieżą telewizyjną. To najwyższy taki obiekt na świecie oraz drugi, co do wielkości budynek na świecie – wyprzedza go tylko Burdż Chalifa.
4. MEIJI-JINGU

Miejsce kultu poświęcone byłemu cesarzowi Mutsuhito, który zmarł w 1912 roku. Budowę rozpoczęto trzy lata po śmierci cesarza, brali w niej udział liczni ochotnicy. Natomiast obiekt udostępniono w 1920 roku.
5. PARK UENO

Przepiękny park, w którym można obserwować naturę i kulturę japońską. Na 53 hektarach funkcjonują aż trzy muzea – narodowe, sztuki zachodniej oraz nauki. Istnieją także dwie świątynie, ogród zoologiczny i różne rzeźby. W samym parku rośnie ponad 2000 drzew wiśni.
6. ZAMEK EDO

Dawna siedziba szogunów oraz cesarza Japonii, wzniesiono go w XV wieku. Został zniszczony przez liczne pożary oraz działania wojskowe podczas II wojny światowej. Współcześnie można zobaczyć pozostałe części zamku.
7. OGRODY HAMARIKYU

Wnętrze ogrodów udostępniono w 1946 roku. Znajduje się w nich wiele gatunków kwiatów nadających im niepowtarzalnego charakteru.