You are currently viewing 100 Ciekawostek o Pałacu Kultury i Nauki

Wiele osób przyjeżdżając do Warszawy, jako jeden z pierwszych budynków widzi PKiN. Jego bryła przez wiele lat niepodzielnie najbardziej, bo najwyżej górowała nad stołeczną panoramą. Ma tyleż samo przeciwników, co i sympatyków. Niewątpliwie też jak każde niezwykłe miejsce skrywa pewne niespodzianki i ciekawostki.

1. Powstał w nieco ponad 3 lata. Jego budowa rozpoczęła się w 1952 roku 1 maja i dobiegła końca w 1955 roku 21 lipca.

2. U swego zarania i przez kolejne półtora roku nosił imię Józefa Stalina, który przyczynił się bezpośrednio do Jego powstania. Dlatego też rodzi się wokół PKiN-u wiele kontrowersji.

3. W dniu 17 listopada 1956 roku Prezydium Rządu Uchwałą Nr 731/56 Zarząd Pałacu Kultury i Nauki im. Józefa Stalina przekazuje z pod „opieki” Urzędu Rady Ministrów w gestię Prezydium Rady Narodowej miasta Warszawy. Z tą chwilą z oficjalnych dokumentów znika nazwisko patrona Pałacu – Józefa Stalina.

4. Jego bryła skupia w sobie wiele stylów, ale tymi najważniejszymi są Art Deco i Socrealizm.

5. Na oficjalnej stronie PKiN-u czytamy, że budulcem Pałacu są: Stal, beton, cegła, ceramika, kamień, drewno.

6. Jego wysokość liczona od podstawy do czubka iglicy wynosi 237 metrów, zaś nie licząc iglicy 187,68 metra. Pierwotnie miał wysokość 230,68 metra, ale został w 1994 roku wydłużony poprzez dodanie do iglicy wspornika antenowego, stanowiącego Jej integralną część.

7. Jego naczelnym architektem był Lew Rudniew.

8. PKiN to 110 tys. m² powierzchni użytkowej.

9. Pałac Kultury i Nauki liczy sobie 46 kondygnacji, w tym dwie podziemne. Większość powierzchni obiektu pełni funkcje biurowe i kulturalne. Mieszczą się tutaj muzea, teatry, kawiarnie artystyczne, kina, basen, poczta, pasaż handlowy i liczne biura m. in. Polskiej Agencji Prasowej (PAP).

10. Na wysokości 114 metrów znajduje się usytuowany na 30 piętrze budynku Taras Widokowy, z którego można podziwiać panoramę stolicy. By tę przyjemność jeszcze bardziej ułatwić i urozmaicić, a także uprzystępnić turystom, zamontowano na Nim specjalne lornetki. Lunet jest 6 i znajdują się na Tarasie Widokowym od 13 sierpnia 1997 roku

11. Taras Widokowy PKiN otaczający pałacową wieżę to jedyny publicznie dostępny taras widokowy na tej wysokości.

12. Na Taras Widokowy PKiN-u dostać może się każdy turysta. Przerażonych wspinaczką na taką wysokość uspokoić powinno to, że na każdego z amatorów spoglądania na miasto z chmur czeka winda, która co kilka chwil wynosi na górę kolejne grupy zwiedzających.

13. Taras Widokowy jest dostępny codziennie, ale nie przez całą dobę. Turyści mogą wjeżdżać tu w godzinach między 10:00 a 20:00.

14. Nie do każdego z Nich będzie miał szansę zajrzeć zwyczajny zjadacz chleba, ale warto wiedzieć, że pomieszczeń w Pałacu Kultury i Nauki jest łącznie dokładnie 3288.

15. Józef Stalin był pomysłodawcą powstania tego gmachu. Wymyślił On sobie pobudowanie wieżowca będącego darem narodu radzieckiego dla Polski.

16. Skoro już wiemy kto wymyślił PKiN, to warto przypomnieć co o PKiN-ie i pomysłodawcy Jego powstania mówił Władysław Broniewski: -„Koszmarny sen pijanego cukiernika”

17. Rudniew chcąc podczas projektowania zachować polski styl postanowił wykonać objazd po różnych miastach. Odwiedził m. in. Kraków, Chełm i Zamość, by poznać polską architekturę i zebrać potrzebne informacje.

18. Rudniew nie pracował nad projektem sam. Towarzyszył Mu zespół architekcki, który pod Jego przewodnictwem stworzył 5 propozycji projektowych. Ostateczny kształt to Polacy wybrali, decydując, że zmagania o realizację zwycięży projekt budynku o wysokości 120 metrów. Ponieważ jednak potęga radziecka nie znosiła minimalizmu, wybudowano w rezultacie i tak znacznie potężniejszy obiekt.

19. Do wybudowania PKiN-u do Warszawy ściągnięto 3500 robotników rosyjskich. Na placu budowy pracowało także oprócz Nich 4000 Polaków.

20. Na potrzeby zakwaterowania rosyjskich robotników wraz z rodzinami pobudowano specjalnie całe osiedle. W Jego skład wchodziły m. in. sklepy, kino, biblioteka, 2 stołówki ze świetlicą, sala widowiskowa, ambulatorium, żłobek, przedszkole, a nawet szpital czy szkoła wieczorowa dla robotników, przy tym poczta, księgarnia, kotłownia i łaźnia.

21. Osiedle to, choć zabudowane budynkami drewnianymi nadal wzbogaca architektoniczny pejzaż Warszawy. Budynki przetrwały, a dziś mieszczą się w Nich akademiki i inne elementy infrastruktury studenckiej. Ta niezwykła pamiątka po okresie budowy PKiN-u mieści się na warszawskich Jelonkach, w obrębie administracyjnym Dzielnicy Bemowo, tuż przy Urzędzie Dzielnicy znajdują się nieco nowsze akademiki Jelonek, Sarna i Rogaś, a wokół dawne zabudowania pamiętające budowę PKiN.

22. Na tym osiedlu pobudowano baraki robotnicze dla szeregowych pracowników i jednorodzinne domki dla kadry kierowniczej. Osiedle usytuowane zostało dokładnie na granicy Woli i Bemowa i rozpinało się pomiędzy ulicami: Górczewską, Powstańców Śląskich, Jana Olbrachta oraz linią kolejową. Zaledwie rok wcześniej, wywłaszczając Jej mieszkańców na tereny podwarszawskie, albo Ziemie Obiecane, w obręb Warszawy włączono wieś Jelonki. Materiał budowlany na baraki pozyskano podczas demontażu obozu jenieckiego Stalag I-B „Hohenstein”, a parę domów zakupiono z Finlandii w ramach zawartego przez polski rząd kontraktu: fińskie domy za polski węgiel. Autorem pomysłu takiego wiązanego układu był minister górnictwa i energetyki Jan Mitręga.

23. Zanim swoje domy otrzymali budowniczowie PKiN-u, pierwsze domki fińskie nabyte w ramach wyżej wspomnianej umowy pojechały na Śląsk.

24. Zaraz po ukończeniu budowy Pałacu Kultury i Nauki osiedle „Przyjaźń”, bo tak właśnie zostało nazwane na cześć przyjaźni polsko-radzieckiej, zostało przekazane Ministerstwu Szkolnictwa Wyższego, a przez Nie z kolei oddane w użytkowanie warszawskim uczelniom. W domkach fińskich zamieszkali pracownicy akademiccy, a w barakach studenci i w tych będących w lepszym stanie i nieco zmodernizowanych asystenci. Swoich studentów kwaterowały tutaj m. in. Akademia Medyczna, SGGW, ASP, SGPiS (obecnie SGH). Te akademiki miały najniższe w Stolicy ceny i jednocześnie najniższy standard. Dziś tym bardziej nie są w zbyt dobrym stanie. Mieszkali tu także pracownicy Politechniki Warszawskiej.

25. Obecnie osiedle studenckie na Jelonkach podlega Akademii Pedagogiki Specjalnej.

26. Powstawanie Pałacu Kultury i Nauki nie obywało się bez wypadków przy pracy, których trudno uniknąć przy takiej budowie i tak prędko prowadzonej. W Ich skutek zginęło na placu budowy 16 Rosjan.

27. Na rok 1956 datuje się początek serii samobójczych skoków oddawanych przez turystów z Tarasu Widokowego na 30 piętrze Pałacu Kultury i Nauki. Po tym jak 8 turystów, w tym Francuz dokonało wyczynu rzucenia się z tego miejsca, na Tarasie Widokowym zamontowano kraty.

28. Najwyżej położony zegar wieżowy w Europie, a jednocześnie drugi z największych zegarów w Europie znajduje się właśnie na szczycie PKiN. Każda z Jego 4 tarcz ma średnicę 6,3 metra, a odsłonięty został w szczególnym dla odmierzania czasu momencie – w Noc Sylwestrową 2000 roku. Był też wtedy najwyżej położonym zegarem wieżowym świata.

29. Na to by wiechać windą na Taras Widokowy potrzeba jedynie 19 sekund. Podczas wjeżdżania windą i pobytu na górze, a także kilka chwil po zjechaniu na dół, wiele osób odczuwa na skutek gwałtownie zmieniającego się wraz z wysokością ciśnienia charakterystyczne zatykanie w uszach, jakie odczuwa się też często podczas lotu samolotem, albo pierwszych chwil wyjazdu w góry.

30. Jednym z pierwszych lokatorów Pałacu Kultury i Nauki był Teatr Kukiełkowy „Lalka”, który ma swoją siedzibę tutaj do dziś i jest tym samym jednym z najstarszych lokatorów. Do Pałacu wprowadził się w maju 1955 roku. Uchwałą Prezydium Rządu z 1954 r. Zarząd Pałacu Kultury i Nauki został gospodarzem obiektu, i zaczął wprowadzać użytkowników, pierwszymi byli Ci „z przydziału” Urzędu Rady Ministrów. Oprócz „Lalki” jako pierwsze instytucje wprowadziły się także Teatr Domu Wojska Polskiego oraz Muzeum Techniki Naczelnej Organizacji Technicznej.

31. Pałac Kultury i Nauki im. Józefa Stalina został przekazany społeczeństwu polskiemu 21 lipca 1955 roku., uroczystość była okazją do uhonorowania licznych budowniczych polskich i radzieckich orderami.

32. Pierwsze zwiedzanie Pałacu miało miejsce dzień później. Odwiedziło Go wtedy 20 000 osób. Sala Kongresowa miała także wtedy swoje uroczyste otwarcie. Podczas uroczystej akademii z okazji rocznicy Manifestu PKWN, Widownia wypełniła się 3-tysięczną rzeszą „ludu pracującego”. W wydarzeniu uczestniczyły delegacje rządowe dziesięciu państw satelickich i samego ZSRR.

33. 31 stycznia 1955 roku Stanisław Barszczewski zostaje przez Prezesa Rady Ministrów Józefa Cyrankiewicza powołany na stanowisko Dyrektora Zarządu Pałacu Kultury i Nauki im. Józefa Stalina.

34. Zanim nastąpiło oficjalne otwarcie gmach zwiedziło kilku dostojników – min. premier ZSRR Nikita Chruszczow, premier Indii Jawaharlal Nehru z córką Indirą Ghandi i inni.

35. 8 grudnia 1955 roku swój pierwszy egzamin zdała pozytywnie instalacja odgromowa, która zniwelowała skutki uderzenia w iglicę pioruna spowodowanego szalejącą nad Stolicą burzą.

36. 17 grudnia 1955 roku PKiN odnotowuje swój pierwszy duży sukces w ilości odwiedzających, pojawia się tego dnia półmilionowy zwiedzający.

37. W Sylwestra 1955 w organizowanym w PKiN Wielkim Koncercie Sylwestrowym udział biorą Adolf Dymsza, Ludwik Sempoliński, Tadeusz Fijewski i inni artyści scen warszawskich.

38. W styczniu 1956 roku rozpoczęły się na 27 piętrze obiektu prace montażowe telewizyjnej aparatury nadawczej.

39. Rok 1956 to swoisty przełom. W PKiN-ie odbywają się obok siebie wydarzenia stricte polityczne i propagandowe i równoległe do Nich imprezy sytuujące PKiN jako miejsce swoistej koncesjonowanej „wolności” artystycznych wypowiedzi.

40. 30 kwietnia 1956 roku dobiegły końca prace związane z instalowaniem stałej stacji telewizyjnej na 5 i 27 piętrze. Zwiększało to zasięg programu z 30 do 100 km.

41. Zwiększony zasięg telewizji wykorzystano do transmitowania bezpośrednio z Sali Kongresowej, gdzie się odbywała, akademii 1-wszo majowej,

42. 27 października 1956 roku na Placu Defilad miał miejsce wielki wiec ludności Warszawy, podczas Niego Władysław Gomułka – I Sekretarz Komitetu Centralnego PZPR uzyskał ogromne spontaniczne poparcie dla tzw. „odwilży”, czyli odstąpienia od stalinowskich represji.

43. W Sylwestra 1956 roku W salach marmurowych Pałacu zorganizowany zostaje wielki bal sylwestrowy, przejmujący z tym momentem tradycje balów w Politechnice Warszawskiej.

44. 16 lutego 1957 roku w zorganizowanym przez Zarząd Pałacu W salach redutowych wielkim balu karnawałowym bierze udział 2000 uczestników. Wydarzeniu towarzyszą wybory „Miss Pałacu na 1957 r.”.

45. 19 września 1957 roku scena Sali Kongresowej zyskuje kurtynę z włókien szklanych, która wedle doniesień prasy była pierwszą ognioodporną kurtyną w Europie.

46. W 1958 roku, dokładnie w sierpniu Związek Radziecki wpuszcza w obieg pocztowy nową serię znaczków, z których jeden prezentował wizerunek Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.

47. 24 września 1958 roku w PKiN-ie koncert daje mieszkający na stałe w USA Jan Kiepura.

48. 14 października 1958 roku po raz pierwszy ma miejsce skok samobójczy z 30 piętra.

49. W stołecznej prasie ukazuje się w 1958 roku pierwsze podsumowanie działalności PKiN. Znajdują się w Nim informacje o tym, że obiekt już drugi rok z rzędu jest samowystarczalny finansowo, zwiedziło Go już 20 mln. Ludzi, dźwigi pałacowe mają za sobą przejeżdżone już 500 000 km., kina i teatry mają za sobą odwiedziny już 12 mln. Widzów, Pałac Widokowy gościł już 1.258.000 zwiedzających, w 38 instytucjach, których siedzibą stał się PKiN ogółem pracowało i uczyło się 23 tys. osób. W jeden dzień w ciągu lata 40 tys. Ludzi przebywało w Pałacu.

50. 19 marca 1959 roku dobiegły końca 9-dniowe obrady III Zjazdu PZPR. Odbywał się On w Sali Kongresowej i był pierwszym zjazdem partii odbywającym się w Pałacu.

51. 6 kwietnia 1959 roku na mocy uchwały Prezydium Rady Narodowej podjętej w grudniu 1958 roku Zarząd Pałacu przejął w administrację i użytkowanie wszystkie obiekty Parku Łazienkowskiego. Taki stan rzeczy trwał do 1964 roku włącznie.

52. 20 lipca 1959 roku widownię i scenę Teatru Klasycznego zalały automatyczne systemy przeciwpożarowe uruchomione przez upał.

53. 30 czerwca 1960 roku w Teatrze Klasycznym grane jest trzechsetne przedstawienie „Drzewa umierają stojąc” z Mieczysławą Ćwiklińską w roli głównej.

54. Mieczysław Fogg 6 maja 1961 roku świętuje w Sali Kongresowej Jubileusz 30-lecia Pracy Artystycznej.

55. 21 lipca 1961 roku Pałac odwiedza pierwszy kosmonauta świata – Jurij Gagarin.

56. W listopadzie 1961 roku włoski kwartet „Marino – Marini” prezentuje w Sali Kongresowej piosenki włoskie i nowy taniec „twist”.

57. W 1962 roku ma miejsce pierwsza awaria kurtyny ognioodpornej w Sali Kongresowej. Przerwa w koncercie duńskiej piosenkarki Birthe Wilke trwa pół godziny.

58. 27 marca 1962 roku Zarząd kin pałacowych powołuje do życia „Punkt Opieki nad Dzieckiem” od lat 4 do 8. Dzieci rodziców oddających się kinowym przyjemnością pozostawały podczas seansów pod fachową opieką.

59. 13 maja 1962 roku podczas uroczystego koncertu z udziałem laureatów plebiscytu na najpopularniejszego aktora telewizji „Złote Maski” otrzymują: Kalina Jędrusik i Gustaw Holoubek.

60. 1 września 1962 roku Pałac odwiedza przebywający z oficjalną wizytą w Polsce, sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych U.Thant.

61. 30 września 1962 roku wszystkie dotąd numerowane sale wystawowe i konferencyjne zyskują imiona: Kopernika, Dzierżyńskiego, Skłodowskiej – Curie, Broniewskiego, Korczaka, Kruczkowskiego i Gagarina.

62. Francuska piosenkarka Dalida, zaliczana wówczas do ścisłej czołówki światowych artystów estrady daje koncert 28 lipca 1963 roku w Sali Kongresowej.

63. Pierwsza kobieta kosmonauta – Walentyna Tiereszkowa odwiedza PKiN 28 października 1963 roku.

64. W październiku 1963 roku Amerykański piosenkarz Paul Anka koncertując w Sali Kongresowej śpiewa piosenki wyłącznie własnej kompozycji.

65. W grudniu 1963 roku w Sali Kongresowej zamontowany zostaje filmowy ekran panoramiczny.

66. 19 stycznia 1964 roku występuje w Sali Kongresowej, śpiewająca i zapowiadająca swoje utwory po angielsku, francusku i niemiecku, Marlena Dietrich.

67. W lipcu 1964 roku w Sali Kongresowej organizuje wystawę swojego dorobku Polskie Towarzystwo Miłośników Róż.

68. 24 sierpnia 1964 roku całkowitemu spaleniu w wyniku pożaru, mimo natychmiastowej akcji Pałacowej Straży Pożarnej, ulega Sala Dzierżyńskiego na czwartej kondygnacji.

69. 17 lipca 1965 roku po południu, po uroczystości z okazji 10-lecia istnienia Pałacu, w wyniku szalejącej nad Stolicą burzy zalaniu uległy restauracja „Kongresowa”, kanał energetyczny Pałacu, podziemia strefy „Ż”, maszynownia wentylacyjna strefy „A”, klatka schodowa na 6 kondygnacji, strefy „A” i pomieszczenia na 14 kondygnacji. Po raz pierwszy w historii istnienia obiektu urządzenia kanalizacji pałacowej nie dają rady odebrać wody z ulic zamienionych w rwące potoki.

70. 25 września 1965 roku w Sali Kongresowej odbywa się projekcja „Popiołów” w reżyserii Andrzeja Wajdy przygotowana przez Zespół realizatorów filmowych „Rytm”.

71. 3 grudnia 1965 roku w PKiN-ie odbywa się pierwszy w Polsce Pokaz Mody Domu Mody Christiana Diora z Paryża, zaprezentowano na Nim francuską modę zimową

72. 15 maja 166 roku w Kinie Dobrych Filmów „Wiedza” w Pałacu zainstalowany zostaje ekran panoramiczny.

73. Rok 1967 to rok, w którym PKiN pobił rekord w ilości przeprowadzonych rozmów telefonicznych w Polsce i w Europie. Miało Ich miejsce 4 mln. W ciągu roku.

74. 27 stycznia 1967 roku Naukowcy z Wojskowej Akademii Technicznej stworzyli pierwszą w Polsce eksperymentalną linię telefoniczną, opartą na gazowym laserze wysyłającym wiązkę światła, miała Ona długość 8 km, a przebiegała na trasie WAT – Bemowo – Pałac Kultury.

75. W marcu 1967 roku Zarząd Pałacu Kultury jako administrator sprowadza do Parku Łazienkowskiego 40 szt. bażantów złocistych i srebrzystych.

76. 13 kwietnia 1967 roku dwa koncerty (o godz. 17:00 i o 20:30), daje w Sali Kongresowej angielski zespół The Rolling Stones. Chcąc się dostać na tak niezwykłe wydarzenie tłumy młodzieży szturmowały wejścia. Szturm młodych miłośników muzyki doprowadził do porozbijania kandelabrów i szklanych gablot, a w efekcie do interwencji Milicji Obywatelskiej, która użyła do „ostudzenia” żaru miłości do muzyki armatek wodnych.

77. Ewa Curie-Labouisse – córka Noblistki Marii Skłodowskiej-Curie gościła w Pałacu 19 października 1967 roku.

78. 1 października 1968 roku dobiegł końca remont generalny Sali Kongresowej. Po kilku miesiącach poświęconych na całkowite odnowienie Sali przez specjalną ekipę, odbył się koncert Czesława Niemena.

79. 30 stycznia 1970 roku następuje wymiana dwóch radzieckich dźwigów wjeżdżających z turystami na 30 piętro, zostają One zastąpione szwedzkiej produkcji szybkimi windami marki Asea Gracham, najszybszymi w kraju, które osiągają prędkość 6 metrów na sekundę.

80. W 1971 roku na 2 kondygnacji w Muzeum Techniki powstawać zaczyna Planetarium. Kopuła służąca do oglądania pod Nią gwiazdozbiorów osiąga średnicę 8 metrów. Sala ma pojemność 60 osób. Jednocześnie Muzeum Techniki otwiera ekspozycję modelu radzieckiego pojazdu księżycowego „Łunochod”.

81. Z dniem 28 stycznia 1972 roku kończy swoje istnienie Teatr Klasyczny, w Jego miejsce powołana zostaje nowa scena Teatr Studio pod dyrekcją Józefa Szajny. Scena młodzieżowa Teatru Klasycznego „Widziadło” zasila odtąd Teatr Rozmaitości.

82. 20 marca 1974 roku Sali harcerskiego zespołu „Gawęda” nadano imię Jerzego Dargiela.

83. 23 września 1975 roku w Sali Kongresowej wyświetlony został w ramach ogólnopolskiej premiery film w reż. Jerzego Antczaka na podstawie powieści „Noce i dnie” Marii Dąbrowskiej. Niespełna rok później obraz otrzymał Nominację do Oscara.

84. W roku 1977 odbywała się w PKiN-ie Pod hasłem „Kostium na Sylwestra”, zorganizowana przez redakcję telewizyjnego bloku „Tylko w niedzielę” aukcja kostiumów teatralnych.

85. We wrześniu 1981 roku od strony Al. Jerozolimskich (tzw. baszta narożna) na tarasie 15 piętra zaczęły mieszkać pustułki.

86. 13 grudnia 1981 roku, kiedy w Polsce na mocy dekretu wprowadzono stan wojenny, na każdej kondygnacji Pałacu i na pałacowych schodach posadzono uzbrojonych żołnierzy. Sztab komisarza ds. Pałacu usytuowano na 30 kondygnacji. Zamknięto i wyłączono z użytku Salę Kongresową i sale wystawowe. Nie mogły odbywać się żadne sympozja, odczyty czy konferencje. Życie Pałacu ograniczone zostało wyłącznie do działalności administracyjno-biurowej użytkowników gmachu.

87. 23 stycznia 1982 roku mimo to, że nadal trwał stan wojenny stopniowo zaczęto wznawiać działalność kulturalną w Warszawie. Sporadyczne imprezy odbywające się w PKiN-ie bojkotowali najwybitniejsi artyści sprzeciwiający się wprowadzeniu stanu wojennego, więc odbywały się One bez Ich udziału.

88. 1 czerwca 1982 roku zmienia się jednostka nadrzędna Zarządu Pałacu, Urząd Miasta Stołecznego Warszawy ustępuje pola Zarządowi Gospodarki Mieszkaniowej i Remontów w Warszawie.

89. Na terenie Pałacu Młodzieży 13 stycznia 1983 roku wybucha pożar, w którego gaszeniu udział brało 9 sekcji Zawodowej Straży Pożarnej Warszawy

90. 15 września 1986 roku zostaje oddany w eksploatację skonstruowany przez pracowników Zarządu dźwig towarowy, którego szyb dźwigowy wyprowadzono na zewnątrz budynku na dziedziniec od strony ul. Emilii Plater.

91. W roku 1987 odbywa się w PKiN-ie, a dokładnie w salach wystawowych na 4kondygnacji i w Sali Marmurowej, Międzynarodowy Pokaz Komputerów „Home Office Personal Computer 87”.

92. W maju 1988 roku rozpoczyna swoją działalność w Pałacu Komputerowe Podyplomowe Studium dla nauczycieli matematyki.

93. W roku 1988 z okazji Dnia Dziecka otwarto w sali im. Marii Skłodowskiej-Curie wystawę – kiermasz zabawek „LEGO”.

94. 6 sierpnia 1991 roku Fundacja – Muzeum Umschlagplatz, Towarzystwo im. Edyty Stein i Zarząd Pałacu Kultury i Nauki upamiętniają 49 rocznicę wyprowadzenia przez Janusza Korczaka 200 dzieci z sierocińca w Gettcie Warszawskim. Wywiezieni i straceni w Treblince Korczak i Jego dzieci zamieszkiwali budynek przy ul. Śliskiej, w miejscu gdzie obecnie stoi Pałac. Pamięć zamordowanych została uczczona „Pochodem Milczenia” wyruszającym z Pałacu dokładnie z miejsca wymarszu Janusza Korczaka z dziećmi tj. z Teatru Lalka i przebywającym ich ostatnią drogę na Umschlagplatz.

95. 20 lipca 1994 roku W Sali Kongresowej koncert daje legendarny piosenkarz i gitarzysta rockowy Bob Dylan.

96. 6 maja 1997 roku ze szczytu PKiN-u w południe wybrzmiał Hejnał Mariacki. Tak wielbiciele Piotra Skrzyneckiego – twórcy Piwnicy Pod Baranami uczcili pogrzeb muzyka. Hejnał zagrał znany trębacz jazzowy Tomasz Stańko.

97. W kwietniu 2001 czekoladowy Adam Małysz, wykonany z białej czekolady pomnik skoczka stanął w Sali prowadzącej na Taras Widokowy na 30 piętrze.

98. 11 września 2002 roku zostaje zgaszona dla upamiętnienia ofiar zamachów na WTC iluminacja Pałacu, a nad wejściem powiewają polskie flagi przepasane kirem.

99. Pałac Kultury i Nauki w szczególnych i ważnych momentach jest specyficznie oświetlany, zapoczątkowało to rozświetlenie Go 9-piętrowym sercem w Walentynki 2004 roku, w odpowiednich pomieszczeniach rozświetlono okna tworząc świetlną figurę. Kolejny raz, tym razem symbolem krzyża Pałac oświetlony został w nieco ponad rok później po śmierci Papieża Polaka.

100. Wizerunek Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie stanowi znak towarowy chroniony prawem. Oznacza to ni mniej, ni więcej, tylko tyle, że każda osoba zamierzając wykorzystywać ujęcia obiektu do celów innych niż prywatne, czyli do celów komercyjnych, zawodowych musi się zwrócić do Zarządu Pałacu Kultury i Nauki z wnioskiem o zgodę na wykorzystanie wizerunku obiektu.